"I guess I'll hang my tears out to dry"

" Το να κόψεις το κάπνισμα είναι το πιο εύκολο πράγμα στον κόσμο...εγώ το κάνω κάθε μέρα ! " (Groucho Marx).

Είναι μία μεγάλη απόλαυση για μένα, ειδικά μετά από ένα ωραίο γεύμα ή κατά τη διάρκεια ατελείωτων συζητήσεων με φίλους. Είναι η παράξενη παρέα μου κάποια μοναχικά βράδια και η μαγική ,ου κρυψώνα σε στιγμές αμηχανίας. Και όμως το αναπάντεχα ευχάριστο νέο που μου ανακοίνωσαν δύο φίλοι με έκανε (τουλάχιστον μέχρι τη στιγμή αυτή που συντάσσω το κείμενο) να το κόψω.

Σκοπός μου δεν είναι να αναφερθώ στο νέο αυτό καθ' εαυτό αλλά στο πόση χαρά μπορεί να μας δώσει η ευτυχία ενός ατόμου που αγαπάμε και στο πως μπορεί μια ευχάριστη είδηση (που πολλές φορές ίσως να μην αφορά καν εμάς) να αλλάξει τον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε και αξιολογούμε τα πρόσωπα και τα γεγονότα γύρω μας.(Δεν ξέρω κατά πόσο γίνομαι αντιληπτή, προσπαθώ να εκφράσω με λόγια τα συναισθήματα μου αλλά δεν είμαι σίγουρη ότι τα καταφέρνω.)

Θέλησα και εγώ λοιπόν να συμμετάσχω στη χαρά των φίλων μου αφιερώνοντας /θυσιάζοντας (όπως θέλετε πείτε το) μία μεγάλη μου απόλαυση. Θα θυσιάσω λοιπόν χωρίς κανένα ενδοιασμό στους δικούς τους θεούς αυτή μου την αγάπη και ελπίζω να καταφέρω και έμπρακτα να τους σταθώ και να φανώ αντάξια των προσδοκιών τους.

Είναι ασύγκριτη η χαρά που παίρνουμε όταν προσφέρουμε το οτιδήποτε, με αγάπη και ανιδιοτελώς (αν δε θεωρείται ιδιοτέλεια το συναισθηματικό κέρδος που έχουμε) και αυτή τη χαρά λοιπόν μπορούμε να την πάρουμε και από κάτι τόσο απλό όπως...η μαγειρική.

Θα κλείσω την εισαγωγή όπως άρχισα και αναφερόμενη στην αγάπη μου για το κάπνισμα θα κλείσω με μία ακόμα ατάκα του Groucho Marx : " Those are my principles, and if you don't like them... well, I have others."

Τα ... μαντατομακάρονα

Υλικά: 1/2 πακέτο μακαρόνια (εγώ είχα σπαγγέτι αν και νομίζω ότι linguini θα ήταν
ακόμα καλύτερα,εσείς βάλτε ότι θέλετε.)
6 μεγαλούτσικα φρέσκα μανιτάρια (champinions de Paris= Τα άσπρα που έχουν τα super-market στα μπλε κουτάκια συνήθως) κομμένα σε λεπτές φέτες.
2 πιπεριές κομμένες σαν σπιρτόξυλο(1 κόκκινη και 1 κίτρινη...αλλά τα θέματα
των φυλετικών διαχωρισμών τα έχω λύσει από την πρώτη μου ανάρτηση ;-P )
1/2 πακετάκι σπόρους από κουκουνάρια
2 σκελίδες σκόρδο
6-7 σταγόνες σησαμέλαιο
1 κούπα κρέμα γάλακτος (η light με 3% λιπαρά είναι πολύ καλή αλλά λογικά η πλήρης θα είναι καλύτερη)
1 σφηνάκι ουίσκι
Αλάτι
Πιπέρι
Λίγο ελαιόλαδο

Εκτέλεση: Γεμίζουμε μισό ποτήρι του κρασιού με ελαιόλαδο και ρίχνουμε μέσα μία σκελίδα σκόρδο που έχουμε χαρακώσει σε αρκετά σημεία. Το αφήνουμε στην άκρη.

Βράζουμε τα μακαρόνια και μόλις είναι σχεδόν έτοιμα, κρατάμε στην άκρη δύο κουτάλες (ναι εννοώ τις μεγάλες της κουζίνας που χρησιμοποιούμε για να σερβίρουμε τις σούπες) με το νερό στο οποίο έβρασαν. Τα στραγγίζουμε και τα περιχύνουμε με το λάδι στο οποίο είχαμε κάνει "υποβρύχιο" το σκόρδο.

Σε ένα τηγάνι βάζουμε λίγο ελαιόλαδο και μόλις ζεσταθεί προσθέτουμε την άλλη σκελίδα του σκόρδου πολύ πολύ ψιλοκομμένη ή λιωμένη τα κουκουνάρια και τις πιπεριές. Σοτάρουμε για λίγα λεπτά σε μέτρια προς δυνατή φωτιά και προσθέτουμε τα μανιτάρια. Εδώ ίσως να χρειαστούμε λίγο ακόμα λαδάκι. Μόλις αναμειχθούν όλα τα υλικά και έχουν αρχίσει να ψήνονται τα σβήνουμε με το σφηνάκι ουίσκι. Τα ανακατεύουμε και μόλις εξατμισθεί το αλκοόλ (μετά από 2-3 λεπτά) προσθέτουμε την κρέμα γάλακτος τις σταγόνες από το σησαμέλαιο, το αλάτι και το πιπέρι.

Αφήνουμε τη σάλτσα να βράσει σε σιγανή φωτιά και μόλις πάρει μία καλή βράση προσθέτουμε την μία κουτάλα από το νερό που έχουμε κρατήσει. Αν τη θέλετε πιο αραιή προσθέστε κι άλλο νερό. Ανακατέψτε τα λίγο ώστε να ομογενοποιηθεί η σάλτσα και αφήστε τη να πάρει μία ακόμα βράση.

(Όταν κάνω μακαρόνια συνήθως τα σουρώνω 1'-2' νωρίτερα από την ώρα που αναγράφεται στη συσκευασία, τα περιχύνω με το λάδι και μετά τα αφήνω να βράσουν για 2 ακόμα λεπτά μέσα στη σάλτσα που έχω ετοιμάσει. Αν θέλετε ακολουθείτε και αυτό το βήμα)

Προσθέτετε φλούδες παρμεζάνα ή όποιο άλλο τυρί σας αρέσει

And when you're finished it will look like this...

Καλή σας απόλαυση!

Ελπίζω να έχω την κατανόησή σας για το ασυνάρτητο κείμενό μου και θα χαρώ πολύ να διαβάσω τα σχόλια και τις παρατηρήσεις σας.

ΥΓ1: Οι τίτλοι των αναρτήσεων δεν έχουν πάντα άμεση σύνδεση με το κείμενο ή τη συνταγή,συνήθως προκείπτουν σπό συνειρμούς ...καγκουρό(πηδάω συνεχώς από το ένα θέμα στο άλλο)